Antigo mosteiro románico, cisterciense, o único galego afiliado a Citeaux, a través de Carracedo. É actualmente a igrexa parroquial do mesmo nome, no concello de Becerreá (Lugo). A súa orixe non se coñece con precisión. Seguramente se fundou antes de 1225, data na que se converte en abadía independente, o seu patrimonio irá aumentando a base de dacións e concesións de privilexios.
A esta primeira etapa do mosteiro está vinculado o rei Alfonso IX, que foi rei de Galiza, morreu en Sarria no no 1230.
Este rango da abadía dura ata o ano 1506, no que se unen para formar parte da Congregación de Galicia, Castela e León. Isto presupón a perda de súa categoría abacial e a súa transformación en presidencia ou pequena comunidade dedicada á cura de almas e a administra-las rendas.
A decadencia deste mosteiro dáse no contexto da decadencia xeral que sofren todos los mosteiros cistercienses, a partires do século XV. Co tempo, a decadencia da congregación extinguirá a pouca vida que tiña o mosteiro e as rendas que aínda conservaba foron a parar as mans das familias de Becerreá durante o proceso de desamortización. Pasa a ser igrexa parroquial a partir de 1.836.
Preto do Mosteiro atópase un muíño unha fonte e un paraxe de arbores autóctonos, castiñeiros, nogueiras, etc, cunhas cores fermosas de outono.
Ningún comentario:
Publicar un comentario