Termas de Outariz e as Burgas de Canedo, Miño

As Termas de Outariz e as Burgas de Canedo son dous conxuntos de piscinas termais a ceo aberto situadas nunha gran área recreativa axardinada na marxe dereita do río Miño e conectadas coa outra beira por unha pasarela peonil, na que moitos amores pecharon con cadeados eternas promesas de amor. Para somerxerse nunha poza ao or libre, en pleno mes de decembro, xa ten que estar quente e, a verdade, estase moi agusto. O muíño tamén forma parte da paisaxe do lugar.

  

Ponte do Freixo

Ponte do Freixo, foi declarada Monumento Histórico Artístico, sitúase sobre o río Arnoia, sendo unha das poucas construcións romanas que non sufriu modificacións posteriores. Pertence ao concello de Celanova, dende esta vila chégase a esta ponte collendo a carreteira de Ourense, a poucos quilómetros hai que desviarse á esquerda. Está situada nunha das paraxes do río Arnoia máis fermosa.

Aquis Querquennis

En Bande, concello limítrofe con Portugal, sitúanse os restos dun campamento romano, escavados e consolidados, de nome,  Aquis Querquennis, coñecido popularmente como A Cidá, foi un campamento romano situado nos Baños de Bande e ocupado entre o último cuarto do século I e mediados do II.

Lobios, Portela do Homem, Parque Nacional da Peneda-Gerês.

Portela do Homem  é o nome da fronteira que une Galicia e Portugal, situada no límite do Parque Nacional da Peneda-Gerês, na parte Portuguesa e o Parque natural do Xures, na parte galega. Do lado portugués sitúase o concello de Terras de Bouro e do lado galego o de Lobios. 

Preto deste paso fronteirizo, tanto na parte galega como na portuguesa, sitúanse unha serie de conxuntos de miliarios de época romana.
Nada mais cruzar o paso, primeiros de decembro, derradeiras horas do día, o sol ilumina as follas ocres do outono, un dispendio de cores ocres impresionan a retina.

A fervenza do río Homen e mil regatos máis reflicten cores e sons que aloumiñan os sentidos.
Un resto da calzada romana amósanos a vella relación entre os pobos de Galiza e Portugal.

Nunca Máis convocou manifestacións en toda Galiza para facer fronte á: marea negra que cubriu o noso mar e as nosas praias, grandísima marea negra de mentiras que o petroleiro do Partido Popular verteu naqueles días, ao tópico da resignación do pobo galego, a inxusta sentenza ditada pola Audiencia Provincial, a falta de medios que seguimos a sufrir á hora de enfrontar novas catástrofes marítimas ou a ausencia de competencias para Galiza en materia de seguranza e salvamento marítimo.