Translate

26/01/17

Praza de Praterias, Santiago de Compostela



O nome de Praza das Praterías ven dos gremios medievais de prateir@s instalados nela.
Data do ano 1078 ou 1103 e foi atacada durante os levantamentos populares contra o arcebispo Xelmírez, na segunda década do século XII.

Nesta Praza conviven estilos arquitectónicos moi diferentes: Barroco, Renacentista, Románico,  está dividida en dúas alturas unidas por unha gran escalinata.  Ascendendo atópase a fachada sur da catedral, coa única porta románica que se conserva ao exterior,  ao seu lado a Torre, barroca, do Reloxo ou Berenguela. Cerrando a outra fronte está a Casa, barroca, do Cabildo que con só tres metros de fondo ten unha función pouco máis que ornamental, Na cara oeste da praza sitúase un dos muros do claustro da catedral, de estilo renacentista

Esta praza foi un espazo cerimonial festivo e comercial, situado fronte á catedral era un punto obrigado de tránsito.  

Na parte central sitúase a Fonte dás Praterías ou como actualmente tamén se coñece, Fonte dos Cabalos, en realidade son Hipocampos (medio cabalos medio seres mariños). Federico García Lorca inspirouse, en parte, nesta fonte para escribir o seu poema Danza dá lúa en Santiago onde o poeta chámaa a fonte do soño.
                ¿Quen fire potro de pedra
                  na mesma porta do sono?

Este era un lugar sagrado, de xurisdición do Cabildo, no cal se refuxiaban os delincuentes e no que estaban prohibidas as detencións pola xustiza civil.

Entrando na rúa do Vilar, encóntrase a Casa do Dean. Esta casa-pazo, barroca, do século XVIII, obra de Fernández Sarela, foi hospedaría dos bispos que visitaban a cidade.

PARA VER AS FOTOS PINCHA AQUÍ


PARA VER O VÍDEO PINCHA AQUÍ  
  





20/01/17

Parc Güell 2, Barcelona


Este parque, Parc Wüell, pasou de urbanización privada a parque público. As complexas condicións da venda das parcelas, a falta dun transporte adecuado e o carácter moi exclusivo da urbanización fixérona inviable. 


Ante a  falta de compradores, as obras abandonáronse en 1914. Só se construíron dúas das 60 casas previstas. O parque convertíase así nun gran xardín privado que Güell cedía para actos públicos.

Eusebi Güell morreu na súa casa do Park Güell en 1918, e os seus herdeiros ofreceron o parque ao Concello, que acordou a súa compra no pleno municipal celebrado o 26 de maio de 1922. En 1926 abriuse como parque municipal. A casa da familia Güell habilitouse como colexio público, que adoptou o nome do pedagogo Baldiri Reixac, e a zona situada á esquerda da entrada destinouse a viveiro de flores ornamentais para o Concello.

Empezou a construción en outubro de 1900, O 4 de xaneiro de 1903, unha descrición publicada no Anuario da Asociación de Arquitectos indicaba que xa estaban terminados os dous pavillóns da entrada, a escalinata principal, o refuxio para os coches de cabalos, o valado exterior, os viadutos e unha parte da gran explanada, así como o sistema de evacuación de augas. En 1907 xa se celebraban actos na gran praza, polo que sabemos que a Sala Hipóstila xa estaba totalmente cuberta, e o banco cerámico que a rodea completouse en 1914.




Se queres ver as fotos pincha

13/01/17

Parc Güell 1



O Parc Güell é un xardín no que se sitúan elementos arquitectónicos realizados polo arquitecto Antonio Gaudí, unha das súas obras máis significativas.

O parque debe o seu nome a Eusebi Güell, un empresario interesado polas obras de Gaudí que actuou como o seu principal mecenas. Aínda que a idea principal era construír un conxunto residencial de luxo, esta idea foi abandonada e no seu lugar construíuse un parque que pode ser o escenario dun conto.

Este parque foi inaugurado en 1922 e desde entón converteuse nun dos principais lugares de interese turístico da cidade. En 1984 foi declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO.

Conta cunha extensión de máis de 17 hectáreas, sitúanse nel construcións con  formas onduladas, columnas con aspecto de árbores, figuras de animais e formas xeométricas. A maior parte das superficies están decoradas con mosaicos realizados con cachiños de cerámica de cores.

O arquitecto, inspirado nas formas da natureza, dotou ao parque dunha impresionante creación ornamental na que non existen a rixidez nin o clasicismo. 


O espazo central do parque é unha gran praza na que se atopa un banco de 110 metros de lonxitude, con aparencia de serpe recuberta por pezas de cerámica.

No recinto do parque atópase a casa Museo Gaudí, na que residiu o arquitecto entre 1906 e 1925. 


Se queres ver fotos pincha.

06/01/17

Mosteiro da Batalha, Portugal




O Mosteiro de Santa Maria da Vitoria, tamén chamado Mosteiro da Batalha é unha das obras máis importantes da arquitectura portuguesa e mesmo europea.

Este conxunto arquitectónico foi o cumprimento dunha promesa feita polo rei D. João I en agradecemento pola vitoria en Aljubarrota, batalla que tivo lugar o 14 de agosto de 1385 e que asegurou a independencia de Portugal.

As obras prolongáronse por máis de 150 anos, a través de varias fases de construción. Esta duración posibilitou a mostra das distintas solucións e tendencias artísticas, góticas (a que predomina), manuelinas e algunhas mostras de estilo renacentista.
 

Varias dependencias foron introducidas no proxecto inicial, que tivo como resultado un conxunto monástico que actualmente presenta: unha igrexa, dous claustros con dependencias anexas e dous panteóns reais, a Capela do Fundador e as Capelas Imperfectas.

E Monumento nacional e Patrimonio da Humanidade dende 1983.




Se queres ver as fotos pincha.