O Couto Mixto

Se queres ver as fotos pincha aquí

Se queres ver o vídeo pincha aquí

O Couto Mixto (en portugués: Couto Misto) foi un microestado independente situado no val do río Salas, na vertente norte da serra do Larouco entre Galiza e Portugal. Constituído polas aldeas de Santiago, onde se estableceu a capital, Rubiás e As Maus. Ocupaba unha superficie de 26,9 km² e segundo estimacións do seu penúltimo xuíz, Delfín Modesto Brandón, tiña unha poboación entre 1862 e 1864 de non máis de 1000 habitantes.

Descoñécese a orixe da súa institución, ligada dende a Baixa Idade Media ao castelo da Picoña,  Entre os dereitos e privilexios do Couto Mixto atopábanse os de asilo ós fuxidos da xustiza portuguesa ou española, non dar soldados nin a un reino nin ó outro, exención de impostos, liberdade de comercio (como o do sal, obxecto de estanco), liberdade de cultivos (como o tabaco, obxecto de estanco), liberdade de elixir a nacionalidade española ou portuguesa para os seus habitantes, e outros.

Coa firma e entrada en vigor do Tratado de Lisboa, no 1868, os seus dominios quedaron baixo a soberanía de España en contrapartida, pasaron á soberanía de Portugal os chamados pobos promiscuos.

A Igrexa de Santiago de Rubiás conta con pinturas que datan do século XVI e que representan o xuízo final. A Igrexa de Santiago de Rubiás era o punto de reunión do "parlamento" do Couto Mixto e lugar onde se gardaba a arca que contiña os documentos.

Baeza 2

  

Se queres ver as fotos pincha aquí.

Se queres ver o vídeo pincha aquí

Nos séculos XV e XVI a economía de Baeza creceu grazas á gran produción de cereais, fariña, madeira, azafrán, seda, viña e oliveira, así como o peso da cabalería e do gando, que se proxecta nunha gran industria de tecidos. e curtiduría co consecuente comercio destes produtos. 

A mediados do século XVI a poboación de Baeza duplica a do século anterior ea súa riqueza agrícola, gandeira, industrial e comercial mellora.

A pequena nobreza amosou o seu poder a través da monumentalidade das súas mansións e edificios públicos, os mesmos que hoxe podemos contemplar.
 
Durante o século XVII houbo unha recesión económica paralela á do resto de España, e Baeza pasou de ser excedentaria de cereais a ter que importar gran, isto afundiu aínda máis a súa economía.

Coa chegada da ilustración, a partir de 1700, dáse unha certa recuperación económica pero Baeza non recuperou a puxanza doutros tempos, a propiedade da terra continuaría nunha porcentaxe moi elevada nas mans de grandes propietarios e da Igrexa.

Baeza 1

Se queres ver as fotos pincha aquí. 

Se queres ver o vídeo pincha aquí

 

As distintas fontes clásicas, escritas ou epigráficas, mencionan a Vivatia, cuxa relación con esta cultura remóntase á época do Imperio Romano, no século I aC. Xogou un papel fundamental nas canles de comunicación que dan paso á prata que pasou das minas de Sierra Morena á costa leste da península.
 
Os musulmáns chamárona  Bayyasa, no século VIII. O territorio é redistribuído entre os hispanogodos, as tribos árabes e os omeyas; mentres que a Igrexa, aínda que segue existindo, perde o poder económico. Os muladíes (convertidos ao Islam) e os mozárabes (cristiáns que permanecen en Al-Andalus) formaron estruturas sociais non moi diferentes das anteriores.

Ata a reconquista de Jaén en 1246 Baeza é a capital do efémero Reino de Baeza, máis tarde integrado no novo reino de Xaén.
 
Fernando III dota a Baeza do Fuero Conquense, co obxectivo de atraer a xente dos territorios cristiáns do norte. Enrique II fai grandes doazóns aos seus seguidores na rexión e así a oligarquía consolídase no seu poder.

Ruta do val do lago2, Somiedo

Se queres ver as fotos pincha aquí.

Se queres ver o vídeo pincha aquí

 

Esta rota ofrece moitas posibilidades de contemplar variados aspectos da natureza: paxaros como o escriba cerillo, paxaro cunha cor amarela particular, osos situados nas ladeiras  das montañas, neste caso moverse con sixilo para non perturbar a súa tranquilidade, e multitude de outros animais.

Este é un Parque Natural que tamén é Reserva de Biosfera: recorda deixar todo como está, non coller nin romper plantas nin molestar aos animais. Cando é o final do inverno poden contemplarse multitude de formas esculpidas na neve pola natureza.

A ruta comeza na localidade de Valle de Lago, no concello de Somiedo. Transcorre por un camiño moi dereito de pouca dificultade, o tramo da dereita é algo máis difícil,  ao final dos dous camiños atopamos o Lago del Valle, rodeado de montañas brancas, no tempo de inverno.

Rota de castro, Somiedo

Se queres ver as fotos pincha aquí

Se queres ver o vídeo pincha aquí

Na primeira parte da rota poden verse especies como: toxo, escoba negra,  carrascas, vexetación relíctica, etc. Bosques de folla caduca, freixo, alce, Tilo e abeleira, que ocupan os lugares, onde o solo é máis profundo.

A rota transcorre ao longo dos afloramentos rochosos de paredes escuras, moi cerca atópase a Cova da Malva, cavidades na rocha calcaria producidas pola erosión, moi preto atópase unha coidada fonte de auga cristalina. 

Na vertente oposta sitúase a serra da Llampaza e os cumes de Gurugú, a cova dos Moros e os bosques que cobren as súas ladeiras. 

Xunto ao río, está o encoro de Malva e a planta hidroeléctrica do mesmo nome, un edificio de primeiros século XX, de gran beleza.