Comezamos a camiñata, por terras de Lousame, no mosteiro de
Toxos Outos. A auga dos ríos, San Xusto e Vilacoba, danos a benvida e
acompáñanos ao longo de case todo o percorrido. Especialmente
fermoso pareceume o último tramo do Vilacoba, antes de empezar a
conquista do monte Colou. O tramo final, un pouco empinado, puxo a
proba a nosa forma física. Claro que con boa compaña e ante as
vistas da ría de Muros e Noia, as dificultades fanse mais
levadeiras.
Gustaríame que o país fose mellorando
os aspectos paisaxísticos, tamén noutros moitos, monocultivo de
eucaliptos, mantemento da infraestrutura dos roteiros, non romper a
estética do noso medio rural, entre outros.
Quixera, tamén, referirme á
necesidade de gozar dos recursos do noso país. Pero non nos podemos
esquecer da inxente cantidade de persoas que están sufrindo unha
situación económica e social desesperante, e que todas/os estamos
no mesmo barco. Sumémonos, logo, co resto das persoas, ás
mobilizacións, para que haxa peixe para todo o mundo.
Espectaculares!!! como colofon a un maravilloso dia.
ResponderEliminarRealmente detallista, un gran día.
ResponderEliminar