Camiñamos por sendas descoñecidas,
outras veces por carreiros moi trillados.
Moitas veces metemos o pé onde non
debemos.
Os nosos pés son desexados, ou
rexeitados, ou están sós.
Pisan camiños duros e costentos.
Tamén esperan chegar a algún sitio
gozoso.
E sempre nos gustaría camiñar por un
leito mol de follas amigas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario