Diredes destes versos, i é verdade
que tén estrana insólita armonía,
que neles as ideas brilan pálidas
cal errantes muxicas
que estalan por instantes,
que desaparecen xiña,
que se asomellan á parruma incerta
que voltexa no fondo das curtiñas,
i ó susurro monótono dos pinos
da beiramar bravía.
Rosalía de Castro
Día das Letras Galegas 2013
Roberto Vidal Bolaño
Ningún comentario:
Publicar un comentario